گوشت قرمز در کشور ايران جزو گوشت هاي پر مصرف مي باشد. اين گوشت طبق نوع دام، داراي انواع مختلفي مثل گوشت گاو، گوشت گوسفند، گوشت گاو و گوساله و گوشت شتر است. اما چون گوشت گوسفند داراي ويژگي موافق ترين مزاج است و داراي هضم بسيار خوبي نسبت به ديگر گوشت هاي دامي است، از محبوبيت بيشتري در ميان مردم ايران برخوردار است. گوشت گوسفند داراي طعم دلچسب و بافت بسيار نرمي مي باشد. تعداد زيادي از خانواده ها عقيده دارند که ارزش تغذيه اي و مزاياي گوشت گوسفند در مقايسه با گوشت گاو و گوساله بيشتر است. بسياري از خورشت هاي سنتي ايراني با استفاده از گوشت گوسفند پخته مي شوند. پرورش گوسفند در مناطق مختلف ايران صورت مي گيرد و معمولا در هر منطقه اي يک نژاد پرورش مي دهند.
از جمله مناطق ايران که داراي موقعيت جغرافيايي بسيار خوب براي دامپروري و پرورش گوشت است، استان کرمانشاه مي باشد. عشاير اين استان داراي مراتع بسيار خوبي هستند که اين مراتع سبب توسعه دامپروري شده اند. طبق آماري که به دست آمده است، دام اين استان داراي جمعيتي حدود 4.100.000 واحد مي باشد. در ميان اين جمعيت دامي گوسفند و بره داراي بيشترين سهم است و تعداد آنها 2.169.000 راس است. استان کرمانشاه با داشتن آب و خاک مستعد و وجود شرايط اقليمي بسيار خوب در زمينه دامپروري و توسعه دامپروري شرايط بسيار خوبي دارد و اين استان با داشتن کارخانه هايي که خوراک دام توليد مي کنند، براي صادرات در زمينه دامپروري مي تواند بسيار موفق عمل کند. 35 درصد از دام سبکي که به خارج از کشور صادرات مي شود، مربوط به استان کرمانشاه است. اين صادرات از طريق پرورش گوسفند نژاد سنجابي انجام مي شود. از جمله بهترين گوشت هايي که در ايران توليد مي شود، مربوط به گوسفند نژاد سنجابي است. براي اطلاع از قيمت روز گوسفند زنده و انواع نژاد هاي ايراني مي توانيد به وب سايت ما نيز سربزنيد.
در نهايت بايد بدانيد که گوشت گوسفند سالم خواص زيادي دارد، آسان هضم مي شود و از نظر غذايي بسيار ارزشمند است. گوشت گوسفند تازه و با کيفيت خون ساز و تقويت کننده است و براي افراد داراي کمبود وزن و لاغر بسيار عالي است. کساني که کمبود ويتامين دارند، با مصرف گوشت گوسفند مي توانند نياز خود به تمامي انواع ويتامين ها را تامين و برطرف سازند.
گوشت گوسفند آهن بسيار زيادي دارد و همچنين اين گوشت حاوي موادي مانند منگنز، مس و سلنيم مي باشد. گوشت گوسفند داراي مقادير زيادي روي و ويتامين B12 است. اما بايد بدانيد بسيار چرب و افزاينده کلسترول و همچنين افزايش دهنده تري‌گليسيريد خون است، بنابراين بيماران ديابتي و داراي ناراحتي هاي قلبي و همين طور افرادي داراي چربي خون بالا، سعي کنند اين نوع گوشت را از رژيم غذايي خود حذف يا کم کنند. گوشت گوسفند داراي مقدار زيادي امگا 3 است. به گفته دانشمندان امگا 3 براي بيماران مبتلا به ميگرن مفيد است و از فشارهاي رواني، افسردگي و اضطراب جلوگيري مي کند.
امروزه با توجه به مزاياي عرضه آنلاين دام و گوسفند زنده مي توانيد از مراکز معتبر و بهداشتي به صورت اينترنتي نسبت به خريد گوسفند اقدام کنيد و گوشت مصرفي خودتان را تهيه کنيد.
در کشورهاي مختلف با توجه به اديان متفاوت، نوع کشتار دام متفاوت مي باشد براي مثال در برخي از کشورها با زدن تير بر سر دام، آن را مي کشند که در اين صورت به دليل تخريب بافت هاي مغزي، به عنوان خوراک قابل استفاده نخواهد بود. اما در کشور ما به دليل نوع ذبحي که مرسوم است، مي توان از مغز گوسفندي خوراک هاي متفاوتي از جمله ساندويچ مغز و يا خوراک تهيه نمود. هميشه زماني که صحبت از فوايد و مضرات مصرف مغز گوسفندي مي شود، افراد بسياري معتقدند که عوارض آن بيشتر خواهد بود. مغز، سرشار از پروتئين و چربي مي باشد که براي رشد و تغذيه نوجوانان و کودکان مي تواند بسيار مفيد باشد. البته فراموش نکنيد که در بازه زماني هاي کوتاه مدت آن را مصرف نکنيد.
روغن زرد گوسفندي نيز يکي از انواع روغن حيواني است که از شير گوسفند تهيه مي گردد. در ادامه به خواص آن اشاره خواهيم کرد. مضرات روغن حيواني گوسفندي نسبت به فوايد آن کمتر مي باشد.
طعم بي نظير و عطر فوق العاده يکي از ويژگي هاي اصلي اين روغن است که باعث خوش طعم شدن غذاي شما خواهد شد و مي توانيد از آن براي سرخ کردن استفاده کنيد. روغن زرد گوسفندي به آساني فاسد نخواهد شد و نيازي به قرار دادن در يخچال نيست.
وجود ويتامين هاي A و E از ويژگي هاي منحصر به فرد اين روغن مي باشد، براي پاکسازي روده ها مفيد است و به سوزندان چربي ها کمک مي نمايد. روغن زرد گوسفندي همچنين سبب کاهش کلسترول بد و افزايش کلسترول خوب مي گردد. گوارش و هضم غذا را آسان مي کند. کاهش غلظت خون و استخوانسازي نيز از ديگر خواص روغن حيواني گوسفندي است.
مقابله با کم خوني يکي ديگر از فوايد زبان گوسفند و گوساله مي باشد. درصد بالايي از بانوان ايراني در سنين جواني و حتي در سنين بالاتر مبتلا به کم خوني هستند که مي توان ريشه آن را در عدم مصرف غذاهاي مقوي دانست. مقابله با کم خوني با خوردن زبان گوسفند و گوساله امکان پذير است و لازم نيست براي درمان آن سراغ مکمل هايي برويد که ممکن است در آينده عوارض جانبي بر روي بدن شما داشته باشند. وجود آهن و ويتامين هاي گروه ب سبب شده است که با خوردن آن سطح هموگلوبين در خون افزايش پيدا کند. افزايش سطح هموگلوبين خون، باعث افزايش اکسيژن رساني مغز به ساير نقاط بدن مي شود و بدن توان کافي براي انجام کارها را خواهد داشت. علاوه بر درمان کم خوني، ويتامين ب 12 موجود در زبان گوسفند و گوساله باعث بهبود عملکرد دستگاه عصبي مي شود. هيچ موارد منعي براي مصرف زبان گوسفند و گوساله براي ن باردار گزارش نشده است. بنابراين ن باردار که در خطر ابتلا به کم خوني هستند مي توانند با مصرف اين ماده غذايي خوشمزه به سلامت خود و جنين کمک کنند.با خريد و فروش دام وگوسفند مي توانيد از تمام قسمت هاي خوراکي گوسفند بهره ببريد و همچنين غذايي لذيذ را با استفاده از زبان گوسفندي داشته باشيد.
ترکيب بتن و مواد تشکيل دهنده بايد به گونه اي انتخاب شود که اامات مشخص شده براي بتن تازه و بتن سخت شده شامل قوام (رواني)، چگالي، مقاومت، دوام، حفاظت از ميلگرد جاي گذاري در برابر خوردگي، در نظر داشتن فرآيند توليد و روش مورد نظر براي اجراي کارهاي بتني را برآورده کند؛
در صورتي که ويژگي هاي با جزئيات بيان نشده باشند، توليد کننده بايد از ميان مواد تشکيل دهنده انواع و گونه هايي را انتخاب کند که براي شرايط محيطي مشخص شده به طور مناسب تعيين شده اند. طرح اختلاط بتن بايد به نحوي باشد که جداشدگي و آب انداختگي بتن تازه به حداقل برسد.
با استفاده از روش هاي مشخص شده در مقررات ملي يا مشخصات فني پروژه، بايد از واکنش زيان آور قليايي سنگدانه اجتناب شود. واکنش قليايي – سنگدانه مطابق با استاندارد بند 2-8 اندازه گيري مي شود.
مقادير مکمل هاي نوع يک و نوع دو به کار برده شده در بتن بايد با آزمون هاي اوليه برآورده شود.
اثر استفاده از مقادير زياد مکمل ها بر روي ساير خصوصيات بتن علاوه بر مقاومت، بايد در نظر گرفته شود.
براي مخلوط بتن طراحي شده، استفاده از مکمل ها بايد با اامات مشخص شده مشخصات فني پروژه انطباق داشته باشد.
مکمل هاي نوع دو طبق بند 5-3 ممکن است هنگام محاسبه ي مقدار سيمان و نسبت آن به سيمان مطابق مفهوم مقدار K محاسبه شود.
يادآوري- راهنماي اطلاعاتي در مورد مفهوم مقدار k در پيوست ج ارائه گرديده است.
مقدار کلريد قابل حل در آب در بتن سخت شده نبايد بيش از مقدار مشخص شده در مشخصات فني پروژه يا جدول 2 باشد.
جدول 2- حداکثر مجاز يون کلريد بتن سخت شده از نظر خوردگي
کلسيم کلريد و افزودني هاي بر پايه کلريد نبايد به بتن حاوي ميلگرد فولادي، ميلگرد فولادي پيش تنيده يا فهاي ديگر جاسازي شده اضافه شود.
روش تعيين مقدار کلريد مواد تشکيل دهنده در جدول 3 مشخص شده است.
جدول 3- روش تعيين مقدار کلريد مواد تشکيل دهنده بتن
براي تعيين مقدار کلريد به يکي از دو صورت زير مي توان عمل کرد:
الف- يون کلريد قابل حل در آب و قابل حل در اسيد موجود در بتن سخت شده طبق استانداردهاي بندهاي 2- 34 و 2- 32 اندازه گيري شود.
ب- تعيين يون کلريد از طريق جمع کلريد موجود در مواد تشکيل دهنده با استفاده از يک روش زير يا هر دوي آنها انجام شود که در اين حالت معيار پذيرش ستون آخر جدول 2 خواهد بود.
پ- محاسبه بر مبناي بيشترين مقدار مجاز کلريد ماده تشکيل دهنده که در استاندارد آن ماده درج شده و يا توسط توليد کننده ي آن ماده تصريح شده است.
ت- محاسبه ي ماهانه بر مبناي مجموع مقدار کلريد مواد تشکيل دهنده که از طريق محاسبه ي ميانگين مجموع 225 بار اندازه گيري مقدار کلريد به علاوه ي 64/1 برابر انحراف معيار محاسبه شده براي هر ماده ي تشکيل دهنده به دست مي آيد.
يادآوري- روش اخير به طور خاص در مورد سنگدانه هاي حاصل از لايروبي دريا و براي حالت هايي که در آنها مقدار حداکثر در استاندارد اعلام نشده و يا در مجمع ديگري نيز مشخص نشده است قابليت کاربرد دارد.
وقتي که اندازه گيري طبق جدول 4 انجام مي شود، قوام (رواني) بتن در مورد بتن آماده در هنگام تحويل يا در مورد ساير بتن ها قبل از استفاده بايد مطابق با بازه ي داده شده در بند 9-3 باشد.
جدول 4- روش اندازه گيري قوام (رواني)
اگر بتن توسط يک کاميون مخلوط کن يا تجهيزات همزن تحويل مي شود، قوام (رواني) بتن مي تواند از نمونه ي خارج شده از مخلوط کن يا بلافاصله قبل از جاي دهي با استفاده از يک نمونه گيري موضعي اندازه گيري شود. نمونه ي موضعي بايد بعد از تخليه ي حدود 1/0 مترمکعب و طبق استاندارد بند 2-13 برداشته شود.
اگر طبق استاندارد ملي يا مقررات يا آيين نامه هاي ملي يا مشخصات پروژه، اضافه کردن آب يا افزودني هاي در کارگاه، به منظور رساندن قوام (رواني) به مقدار مشخص شده مجاز باشد، بايد مطابق با يک روش مستند انجام شود و نيز مقادير مجاز قوام (رواني) مطابق با مشخصات فني پروژه بوده باشد و نيز اضافه کردن افزودني در ترکيب بتن در مشخصات فني پروژه منظور شده باشد.
افزايش هر مقدار افزودني يا آب به ديگ کاميون مخلوط کن، بايد در کارت اطلاعات پيمانه يا بارنامه ثبت شود. در مورد اختلاط مجدد به بند الف-5 مراجعه کنيد.
مسئوليت افزودن آب يا افزودني به بتن در کارگاه متوجه شخصي است که جواز اين عمل را صادر کرده است، شرايط سازمان يا فرد مسئول در آيين نامه ها يا مقررات ملي مشخص مي شود.
وقتي که مقدار سيمان، آب يا مکمل تعيين شده است، مقدار مکمل يا آب اضافه شده بايد به صورت ثبت شده توسط ثبت کننده پيمانه در حين خروج ثبت شود يا زماني که ابزاري براي ثبت کردن وجود ندارد، نسبت هاي اختلاط به کار رفته ثبت مي شود.
نسبت آب به سيمان بتن بايد بر مبناي مقدار سيمان تعيين شده و مقدار آب موثر محاسبه شود؛ به بند 5-6 براي افزودني هاي مايع مراجعه کنيد. ظرفيت جذب آب سنگدانه هاي معمولي و سنگدانه هاي سنگين بايد مطابق با استانداردهاي ملي بندهاي 2-14 و 2-15 محاسبه شود.
جذب آب سبک دانه هاي درشت در بتن تازه بايد مطابق با روش ارائه شده در استاندارد ملي مربوط يا استاندارد معتبر محاسبه شود. براي تعيين ظرفيت جذب آب سبکدانه ي ريز، روش آزمون و معيارها بايد مشخص و توسط توليد کننده اعلام شود.
وقتي که تعيين مقدار سيمان، مقدار مکمل يا نسبت آب به سيمان بتن تازه از طريق تجزيه ضرورت دارد، روش آزمون طبق استانداردهاي ملي بندهاي 2-16 و 2-17 بوده و رواداري ها بايد با توافق بين نويسنده ي مشخصات و توليد کننده تعيين شود.
مقدار سيمان و نسبت آب به سيمان بايد در محدوده ي داده شد در بند 9-3 باشد.
مقدار هواي بتن بايد مطابق با استاندارد بند 2-18 براي بتن معمولي و بتن سنگين اندازه گيري شود. براي بتن سبک، مقدار هواي بتن بايد مطابق با استاندارد بند 2-19 اندازه گيري شود. مقدار هوا بايد در محدوده ي داده شده در بند 9-3 باشد.
اندازه گيري دماي بتن تازه بايد مطابق با استاندارد بند 2-20 انجام شود.
وقتي که اندازه گيري مطابق با روش بالا انجام مي شود، دماي بتن تازه در زمان تحويل نبايد کمتر از 5 درجه سلسيوس يا هر مقدار تعيين شده ي بيشتر از 5 درجه سلسيوس باشد. همچنين دماي بتن نبايد از 32 درجه سلسيوس يا پيشينه ي مشخص شده ي کمتر از 32 درجه سلسيوس بيشتر باشد.
اندازه گيري وزن مخصوص بتن تازه بايد مطابق با استاندارد بند 2-21 انجام شود. وزن مخصوص اندازه گيري شده هنگام تحويل نبايد بيش از 25 کيلوگرم بر مترمکعب با وزن مخصوص تعيين شده در برگه تحويل يا قرارداد تفاوت داشت باشد.
وقتي که آزمون مقاومت فشاري بر روي آزمونه هاي استوانه اي با ارتفاع دو برابر قطر انجام شود، بايد به صورت fc,cyl وقتي که آزمونه هاي مکعبي مورد استفاده قرار گيرد، بايد به صورت fc ,cube بيان شود. آزمون مقاومت فشاري مطابق با استاندارد بند 2-22 بايد انجام شود. قطر استوانه يا طول ضلع مکعب بايد حداقل سه برابر بزرگترين اندازه سنگدانه باشد.
قبل از تحويل بتن، توليد کننده بايد شکل آزمونه و نيز ابعاد آزمونه ي مورد استفاده را اعلام کند.
مقاومت فشاري 28 روزه بايد تعيين شود، مگر آنکه ترتيب ديگري مشخص شده باشد.
يادآوري- در موارد خاص، مشخص کردن مقاومت فشاري در سنين بيشتر يا کمتر از 28 روز (مانند قطعات سازه اي حجيم) يا بعد از نگهداري تحت شرايط خاص نظير عمليات حرارتي، ممکن است ضروري باشد.
مقاومت مشخصه ي بتن بايد برابر يا بزرگتر از حداقل مقاومت فشاري مشخصه براي رده ي مقاومت فشاري داده شده در جدول 5 يا جدول 6 باشد. براي رده هاي مقاومت مياني که در اين جداول مشخص نشده است، حداقل مقاومت مشخصه بايد برمبناي درون يابي به دست آيد.
اگر بتن مطابق با معيارهاي انطباق مقاومت فشاري درج شده در بند 9 باشد، فرض برآورده کردن حداقل مقاومت مشخصه امکان پذير است. براي دريافت اطلاعات بيشتر از اين مقاله مي توانيد به ادامه مطلب از مشخصات مواد تشکيل دهنده، توليد و انطباق بتن مراجعه کنيد.
هدف از تدوين اين استاندارد ارائه ي مشخصات مواد تشکيل دهنده بتن، توليد بتن و انطباق آن با سامانه ي بتن است. اين استاندارد براي بتن مورد مصرف در سازه هاي درجا ريختني، سازه هاي پيش ساخته و فرآورده هاي پيش ساخته ساختماني و سازه هاي عمراني کاربرد دارد. بتن مي تواند مخلوط شده در کارگاه يا بتن آماده يا بتن مخلوط شده در کارخانه براي توليد فرآورده هاي بتني پيش ساخته باشد. اين استاندارد براي بتن متراکم شده با درصد هواي غيرعمدي قابل قبول به جز حباب هواي عمدي و نيز بتن با وزن معمولي، سنگين و سبک کاربرد دارد.
موارد منع کاربرد استاندارد اامات بهداشتي
- بتن با اندازه سنگدانه حداکثر تا 75/4 ميلي متر؛
- بتن هوادار (گازي)؛
- بتن اسفنجي (کفي)؛
- بتن با ساختار باز (بتن بدون سنگدانه ريز، بتن متخلخل)؛
- بتن با چگالي کمتر از 800 کيلومتر بر مترمکعب؛
- بتن ديرگداز.
اين استاندارد اامات بهداشتي و ايمني براي حفاظت کارگران در حين توليد و انتقال بتن را در برنمي گيرد.
مدارک اامي زير حاوي مقرراتي است که در متن اين استاندارد ملي ايران به آنها ارجاع داده شده است.
در صورتي که به مدرکي با ذکر تاريخ انتشار ارجاع داده شده باشد اصلاحيه ها و تجديد نظرهاي بعدي آن مورد نظر نيست. در مورد مدارکي که بدون ذکر تاريخ انتشار به آنها ارجاع داده شده است، همواره آخرين تجديدنظر و اصلاحيه هاي بعدي آنها مورد نظر است.
استفاده از مرجع زير براي اين استاندارد اجباري است:
2-1- استاندارد ملي ايران شماره 302: سنگدانه هاي بتني- ويژگي ها
2-2- استاندارد ملي ايران شماره 4977: روش آزمون دانه بندي سنگدانه هاي ريز و درشت توسط الک
2-3- استاندارد ملي ايران شماره 4985: ويژگي هاي سنگدانه سبک براي بتن سازه اي
2-4- استاندارد ملي ايران شماره 5904: آب – تعيين ميزان مواد جامد
2-5- استاندارد ملي ايران شماره 2350: آب و فاضلاب – روش اندازه گيري يون کلرور
2-6- استاندارد ملي ايران شماره 2353: آب و فاضلاب – روش اندازه گيري يون سولفات
2-7- استاندارد ملي ايران شماره 2930: بتن – مواد افزودني شيميايي – ويژگي ها
2-8- استاندارد ملي ايران شماره 8753: سنگدانه – قابليت واکنش سنگدانه ها با قليايي ها به روش ملات منشوري تسريع شده – روش آزمون
2-9- استاندارد ملي ايران شماره 7147: سنگدانه – تعيين نمکهاي کلريدي محلول در آب روش آزمون
2-10- استاندارد ملي ايران شماره 10- 8117: افزودني هاي بتن، ملات و دوغاب – قسمت دهم: تعيين مقدار کلريد – روش آزمون
2-11- استاندارد ملي ايران شماره 2-3203: بتن تازه – قسمت دوم – تعيين رواني به روش اسلامپ – روش آزمون
2-12- استاندارد ملي ايران شماره 11270: بتن – اندازه گيري جريان اسلامپ بتن خود تراکم
2-13- استاندارد ملي ايران شماره 3201: بتن – روش نمونه برداري از بتن تازه
2-14- استاندارد ملي ايران شماره 4980: روش آزمون تعيين وزن مخصوص انبوهي و جذب آب
سنگدانه هاي ريز
2-15- استاندارد ملي ايران شماره 4982: روش آزمون تعيين وزن مخصوص انبوهي و جذب آب
سنگدانه هاي درشت
2-16- استاندارد ملي ايران شماره 6041: بتن آماده – روش آزمون براي تعيين مقدار آب
2-17- استاندارد ملي ايران شماره 6042: بتن آماده – روش آزمون براي تعيين مقدار سيمان مخلوط
2-18- استاندارد ملي ايران شماره 3520: بتن تازه – تعيين مقدار هواي موجود
2-19- استاندارد ملي ايران شماره 3823: روش آزمون تعيين اندازه گيري مقدار هواي موجود در بتن تازه (روش حجمي)
2-20- استاندارد ملي ايران شماره 11268: بتن – تعيين دماي بتن حاوي سيمان هيدروليکي تازه مخلوط شده – روش آزمون
2-21- استاندارد ملي ايران شماره 6- 3203: بتن تازه – قسمت ششم – اندازه گيري وزن مخصوص
2-22- استاندارد ملي ايران شماره 3206: تعيين مقاومت فشاري آزمونه هاي بتن
2-23- استاندارد ملي ايران شماره 6047: بتن – تعيين مقاومت کششي دو نيم نمودن آزمونه هاي
استوانه اي – روش آزمون
2-24- استاندارد ملي ايران شماره 7516: بتن سخت شده – تعيين چگالي – روش آزمون
2-25- استاندارد ملي ايران ايزو شماره 9001: سيستم مديريت کيفيت – اامات
2-26- استاندارد ملي ايران شماره 9602: بتن آماده – فهرست بازرسي و کنترل ماشين آلات تحويل
بتن آماده
2-27- استاندارد ملي ايران شماره 9601: بتن آماده – فهرست بازرسي و کنترل کيفيت تجهيزات توليد بتن آماده
2-28- استاندارد ملي ايران شماره 4983: روش تعيين رطوبت کل سنگدانه ها
2-29- استاندارد ملي ايران شماره 8-8117: افزودني هاي بتن، ملات و دوغاب – قسمت هشتم: تعيين مقدار مواد خشک – روش آزمون
2-30- استاندارد ملي ايران شماره 898: تعيين وزن مخصوص (دانسيته مايعات) در 20 درجه سلسيوس
2-31- استاندارد ملي ايران شماره: بتن – قسمت اول: راهنماي نگارش مشخصات فني
2-32- نشريه شماره 467 سازمان مديريت و برنامه ريزي کشور: دستورالعمل تجزيه هاي آزمايشگاهي نمونه
2-33- استاندارد ملي ايران شماره 8946: بتن – اندازه گيري کلريد محلول در اسيد در ملات و بتن
سخت شده – روش آزمون
2-34- استاندارد ملي ايران شماره 8947: بتن – اندازه گيري کلريد محلول در اسيد در ملات و بتن
سخت شده – روش آزمون
35-2- ISO 1920-2, Testing of concrete – Part 2: Properties of fresh concrete
36-2- ISO 1920-5, Properties of hardned concrete other than strength
در اين استاندارد، علاوه بر اصطلاحات و تعاريف تعيين شده در استاندارد بند 2-31، اصطلاحات و تعاريف زير نيز به کار مي رود:
3-1- تجهيزات درن
وسايلي که معمولاً بر روي يک وسيله ي نقليه (کاميون) که قابليت نگهداري بتن تازه را به صورت همگن در حين حمل و نقل دارد نصب مي شود.
3-2- سنگدانه هاي مخلوط (در هم)
سنگدانه اي که از بدو توليد در برگيرنده ي مخلوطي از سنگدانه هاي درشت و ريز است.
3-3- گروه بتني
گروهي از ترکيبات بتني که از نظر مشخصات مناسب معين و مستند، داراي ارتباطي قابل اطمينان هستند.
3-4- واحد حجم بتن
مقداري از بتن تازه که پس از قالب گيري و تراکم، حجم يک مترمکعب را اشغال مي کند.
3-5- بتن پر مقاومت
بتن با رده مقاومت فشاري مشخصه بالاتر از 40C براي بتن معمولي و بتن سنگين سنگين و بالاتر از 35LC براي بتن سبک
3-6- آزمون اوليه
آزمون يا آزمون هايي که بايد قبل از شروع توليد نهايي به منظور بررسي چگونگي يک بتن يا گروه بتني جديد براي برآورده کردن تمامي اامات مشخص ده در بتن تازه و سخت شده انجام شود.
3-7- تجهيزات غير هم زن (بدون هم زن)
تجهيزات به کار رفته براي نقل و انتقال بتن بدون هم زن ذکر شده در بند 3-1، مثل کاميون 3 يا جام بتن.
3-8- روز توليد (براي آزمون مقاومت)
روزي که 20 متر مکعب بتن يا بيشتر توليد مي شود يا، مجموع روزهايي که به ميزان 20 متر مکعب بتن توليد شده است.
يادآوري- زماني که يک روز توليد شمرده مي شود، در يک روز جديد و براي هر موقعيتي، به صورت متوالي، شمارش جديد شروع مي شود.
3-9- هفته توليد
هفت روز تقويمي متوالي در برگيرنده ي حداقل 5 روز توليد يا ملات لازم براي تکميل 5 روز توليد، هر کدام بيشتر باشد.
3-10- کاميون مخلوط کن
مخلوط کن بتن نصب شده بر روي يک کاميون، که قادر به مخلوط کردن و تحويل بتن همگن باشد.
3-11- مشخصات پروژه
مدارکي که براي هر پروژه شامل اامات قابل کاربرد در آن پروژه و تمام اطلاعات و اامات ضروري جهت انجام کارها و اسناد، نقشه ها و غيره مي باشد.
يادآوري- مشخصات بتن که توسط نويسنده ي مشخصات تدوين مي شود (استاندارد بند 2-31 را ببينيد)، شامل همه ي اامات مرتبط با بتن که در مدرک مشخصات پروژه داده شده اند مي باشد.
در اين استاندارد علاوه بر نشانه ها و واژه هاي اختصاري تعيين شده در قسمت اول اين استاندارد، نشانه ها و واژه هاي اختصاري زير نيز به کار مي رود:
Fck,cyl مقاومت فشاري مشخصه ي استوانه اي بتن برحسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
Fc,cyl مقاومت فشاري استوانه اي بتن برحسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
Fck,cube مقاومت فشاري مشخصه ي مکعبي بتن بر حسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
Fc,cube مقاومت فشاري مکعبي بتن بر حسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
Fcm مقاومت فشاري متوسط بتن بر حسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
ftsm ميانگين کششي شکافتي بتن بر حسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
ftsk مقاومت مشخصه ي شکافتي بتن برحسب نيوتن بر ميلي متر مربع؛
? برآورد انحراف معيار يک مجموعه؛
Sn انحراف معيار n نتيجه ي آزمون متوالي؛
Rw/c نسبت وزني آب به سيمان؛
(c, ka) مواد سيماني موثر يا معادل که برابر با مجموع سيمان به علاوه ي ضرايبي از هر نوع مواد مکمل است؛
(RW/c,ka) نسبت وزني آب به مواد سيماني موثر.
طرح مخلوط بتن، روند تعيين نسبت اجزاء بتن است به نحوي که بتن تا حد امکان مقرون به صرفه شود و اامات مورد نياز شامل خواص فيزيکي، مکانيکي و دوام را برآورده نمايد. روش طرح مخلوط بتن باعث ايجاد يک زبان مشترک براي دست اندر کاران اين صنعت خواهد شد. طرح مخلوط به مفهوم فرآيندي است که طي آن ترکيب مناسب اجزاي بتن، طبق مشخصات فني داده شده، تعيين مي گردد. سازوکار طرح مخلوط پيچيده است، زيرا با تغيير دادن يک متغير ممکن است خواص بتن به صورت متضاد تحت تاثير قرار گيرد. بنابراين، طرح مخلوط، هنر متعادل کردن اين اثرهاي متضاد است. البته، در طرح مخلوط ممکن است معياراي ديگري مانند کاهش جکع شدگي، خزش و غيره در نظر گرفته شود. در ادامه، روش هاي طرح مخلوط ملي ايران، انگليسي (BS)، آلماني و نيز آمريکايي (ACI) به صورت راهنماي گام به گام معرفي شده اند. مباني روش طرح مخلوط ايران برگرفته از روش آلماني است. در روش ارائه شده به عنوان روش ملي طرح مخلوط بتن، تطابق با استاندارد سنگدانه هاي بتن (استاندارد ملي ايران به شماره 302) و همچنين آيين نامه بتن ايران و ويژگي هاي سيمان پرتلند (استاندارد ملي ايران به شماره 389) در نظر گرفته شده است. اين روش براي طرح مخلوط بتن هاي ويژه مانند بتن هاي حجيم، بتن هاي سبک، بتن هاي سنگين و غيره مستقيماً قابل کاربرد نمي باشد بلکه نياز به اعمال تمهيدات خاص و ايجاد تغييرات مي باشد.
در هر کدام از روش ها، جهت طرح مخلوط بتن مي توان از نرم افزارهاي ارائه شده نيز استفاده نمود. به عنوان مثال، نرم افزار طرح مخلوط بتن طبق روش ملي ايران، نسبت هاي مخلوط بتن را براساس روش ملي طرح مخلوط بتن ارائه مي دهد.
طرح مخلوط بتن عبارتست از: فرايند انتخاب اجزاي مناسب بتن، تعيين مقادير نسبي، به گونه اي که طرح اقتصادي باشد، اامات مورد نياز از جمله مقاومت، دوام، رواني و غيره را برآورد نمايد. شايان ذکر است که نسبت هاي حاصل از تمامي روش ها تنها جنبه راهنمايي دارند. به منظور تعيين نسبت هاي اختلاط در هر پروژه، بايد در کارگاه، مخلوط هاي آزمايشي ساخته و مورد بررسي قرار گيرند تا اينکه طرح نهايي حاصل شود.
الف- کارايي و رواني بتن به اندازه کافي باشد تا بتن بتواند به سهولت در قالب ها ريخته شود و به خوبي ميلگردها را در برگيرد بدون اينکه جدايي دانه ها يا آب انداختن زياد روي دهد. جدول 2-1 حدود رواني بتن را براي مصارف مختلف نشان مي دهد. در مواردي که از فوق روان کننده هاي بتن استفاده مي شود مي توان بتن هاي سفت و يا با حالت خميري را به بتن روان تبديل کرد. لازم به ذکر است که، نسبت هاي اختلاط مواد تشکيل دهنده بتن براساس تجارب کارگاهي و استفاده از مخلوط هاي آزمايشي با مصالح مصرفي کارگاه تعيين مي شوند.
جدول 1 حدود رواني بتن در مصارف مختلف
| طبقه بندي رواني | اسلامپ ميليمتر | کاربرد مناسب بتن |
|---|---|---|
| خيلي کم (سفت) | 25-0 | رويه بتني که به وسيله غلتک لرزنده مي شود. بتن هاي در حد کارايي زيادتر اين گروه را در بعضي موارد مي توان با ماشين هاي دستي نيز متراکم نمود. |
| کم (خميري) | 50-25 | رويه بتني که با غلتکهاي دستي و يا شمشه هاي في داراي يبراتور لرزاننده مي شود. بتن هاي در حد کارايي زيادتر اين گروه را در مواردي که مواد سنگي گردگوشه و يا نامنظم مصرف شوند مي توان براي ساختن رويه بتني با دست نيز متراکم نمود. پي هاي با بتن انبوهي بدون لرزاندن و يا قطعات بتن مسلح با فولاد کم و يا لرزاندن خفيف. |
| متوسط (شل) | 100-50 | در حد کارايي کمتر اين گروه دالهاي مسلحي که با بتن حاوي سنگ شکسته ساته مي شوند و با دست متراکم مي گردند. بتن مسلح معمولي که با دست متراکم مي شود و يا قطعاتي که فولاد زياد دارند و لرزنده مي شود. |
| زياد (روان) | 175-100 | براي قطعاتي که آرماتور زياد نزديک به هم دارند و معمولاً براي لرزاندن مناسب نمي باشد. |
مقاومت فشاري مشخصه بتن، مقاومتي است که حداکثر 5 درصد کليه مقاومت هاي اندازه گيري شده براي رده بتن مورد نظر ممکن است کمتر از آن باشد. رده بندي بتن براساس مقاومت مشخصه آن به اين ترتيب است:
C6, C8, C10, C16, C20, C25, C30, C40, C50 …… C120
اعداد بعد از C بيانگر مقاومت فشاري مشخصه بتن برحسب نيوتن بر ميليمتر مربع مي باشند. بتن هاي رده C16 و بالاتر در بتن آرمه به کار مي روند و استفاده از بتن رده C12 در بتن آرمه تنها با داشتن توجيه کافي و با رعايت شرايط لازم مجاز است.
الف- براي بتن هاي رده C20 و پايين تر مي توان نسبت هاي اختلاط را براساس تجارب قبلي و بدون مطالعه آزمايشگاهي تعيين کرد.
ب- براي بتن هاي رده C30 و بالاتر، تعيين نسبت هاي بهينه اختلاط بايد از طريق مطالعات آزمايشگاهي و با در نظر گرفتن ضوابط طراحي براساس دوام صورت گيرد. اين مطالعات ممکن است قبل از شروع عمليات اجرايي به وسيله طراحي انجام پذيرد و نتيجه به دست آمده به عنوان نسبت هاي اختلاط مقرر در دفترچه مشخصات فني خصوصي درج شود، يا به وسيله مجري به انجام رسد و نتيجه به دست آمده به عنوان “نسبت هاي اختلاط تعيين شده” به کار رود.
جدول 2 مقادير تقريبي اختلاط بتن در رده هاي مقاومتي
| رديف | طبقه يا نوع بتن | اختلاط تقريبي بتن | مقدار مصالح براي مترمکعب بتن | اسلامپ بتن cm | مقدار آب براي مترمکعب بتن (ليتر) | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سيمان Kg | ماسه Kg | شن Kg | |||||
1 | 400 | 5/2- 5/1 | 450 | 47/0 | 78/0 | 10- 5 | 170- 150 |
2 | 350 | 3-2 | 400 | 53/0 | 78/0 | 10- 5 | 160- 140 |
3 | 300 | 5/3- 5/2 | 350 | 53/0 | 83/0 | 10- 5 | 150- 130 |
4 | 250 | 5-2 | 300 | 53/0 | 88/0 | 5- 5/2 | 145- 130 |
5 | 200 | 7-4 | 250 | 53/0 | 93/0 | 5- 5/2 | 145- 125 |
6 | 150 | 6-4 | 200 | 53/0 | 97/0 | 5- 5/2 | 140- 125 |
7 | 100 | 13- 5/6 | 150 | 53/0 | 05/1 | 5- 5/2 | 140- 120 |
مجموعه مدارکي که نشان مي دهند نسبت هاي پيشنهادي اختلاط، مقاومت فشاري متوسطي، حداقل معادل مقاومت فشاري متوسط لازم را تامين مي کند، مي تواند مشتمل بر پرونده اي از آزمايش هاي مقاومت در شرايط کارگاهي يا چند پرونده از آزمايش هاي مقاومت يا مخلوط هاي آزمايشي آزمايشگاهي باشد.
الف: پرونده آزمايش هاي مقاومت بايد معرف مصالح و شرايط مورد استفاده در عمل باشد. تييرات در مصالح و نسبت هاي اختلاط نبايد محدوديتي بيشتر از حدود تعيين شده در طرح مورد نظر داشته باشد. به منظور تدوين مدارکي که نشان دهد مخلوط بتن مقاومت متوسط لازم را خواهد داشت، مي توان پرونده اي مشتمل بر حداقل 10 آزمايش متوالي يا 30 آزمايش متفرق را به کار برد مشروط بر آنکه اين پرونده آزمايش هاي انجام شده در مدت حداقل 45 روز را در برگيرد. نسبت هاي لازم براي اختلاط بتن را مي توان براساس درونيابي خطي بين مقاومت ها و نسبت هاي اختلاط ذکر شده در حداقل 2 پرونده آزمايش، مطابق ساير ضوابط اين بند به دست آورد.
ب: در صورتي که در کارگاه پرونده هاي قابل قبول از نتايج آزمايش ها موجود نباشد مي توان نسبت هاي اختلاط را براساس مخلوط هاي آزمايشي آزمايشگاهي و با مراعات شرايط زير تعيين کرد:
با بکارگيري نسبت هاي صحيح آب، سيمان، شن و ماسه در ساخت بتن، اهداف زير را دنبال مي کنيم:
در کارگاه هايي که حجم بتن ريزي بالاست، طرح اختلاط براساس آزمايشگاه بتن تعيين مي گردد. البته به شرطي که در مدت استفاده از طرح اختلاط محل تهيه مصالح از بيل شن و ماسه تغيير نکند. علاوه بر روش ملي طرح مخلوط، روش وزني حجمي (ACI-211-89)، طرح اختلاط به روش آيين نامه BS و نيز روش آلماني از رايج ترين روش هاي طرح اختلاط مي باشند.
درباره این سایت